چرا بهش می گند: تغییرات جوی؟

 

  در هر زمستان این سوال پرسیده می شه: اگه این گرم شدن جهانی واقعیه! پس چرا اینقدر سرده؟! 

درسته که بیشتر این سوالها از روی شوخیه اما واقعا مهمه که ما بدونیم همینطوری که ما زمین رو به سمت گرم شدن سوق می دیم٬ همه نقاط جهان یه دفه با هم  و مثل هم گرم نمیشند. 

بعضی جاها حتی دمای های سردتری خواهند داشت حداقل برای چند دهه اول باقیمونده از این قرن. 

دانشمندان زیادی روی این مسئله تحقیق می کنند٬ بر اساس گفته های آقای کن درینک واتر از موسسه تحقیقات دریای نروژ :واقعا معلوم نیست چه اتفاقی خواهد افتاد!  

موضوع  اینه که فهم ما از جریانهای آبی عظیم اقیانوسها٬ که گرما رو دوباره در اطراف زمین پخش می کنه٬ خیلی کمه و نمی دونیم چه اتفاقی برای این آبها خواهد افتاد اگر یخهای قطبی همچنان به آب شدن خودشون ادامه بدهند و این٬ مسئله رو مرموز تر می کنه.  

محققین و دانشمندان مسائل مربوط به گرم شدن زمین و اثر اون بر روی فشار هوا در نقاط مختلف آبی و خشکی رو بررسی می کنند. 

این حقیقت وحود داره که تغییرات جوی٬ معانی مختلفی برای انسانهای مختلف داره و این بستگی به موقعیت جغرافیائی ما داره. 

منبع 

بچه کنجکاو

آب شدن یخهای قطبی و...

تقاضای بان: اقدام عاجل در زمینه گرمایش

 

بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل متحد، از رهبران جهان خواسته است برای مقابله با تغییرات جوی زمین به سرعت اقدام کنند.

وی به جمعی از رهبران کشورهای جهان در نیویورک گفت لازم است که هر موافقتنامه تازه جهانی برای کاهش گازهای گلخانه ای در چارچوب سازمان ملل مورد مذاکره قرار گیرد.

رهبران و نمایندگان 150 کشور جهان برای بحث درباره گرمایش زمین و چگونگی مقابله با آن در نیویورک گرد آمده اند.

جورج بوش، رئیس جمهور آمریکا، در این اجلاس حضور ندارد. او در همین هفته میزبان نشست دیگری در همین زمینه در واشنگتن خواهد بود.

آقای بان در این اجلاس بی سابقه در نیویورک گفت: "اگر همین حالا اقدام نکنیم، پیامد تغییرات آب و هوایی ویرانگر خواهد بود."

"ما برای رسیدگی به این مشکل همین حالا تدابیری که امکان اجرای مالی آنها وجود داشته باشد و همچنین فناوری های لازم را در اختیار داریم." لینک ( چون بی بی سی در ایران نمی گیره! تمام مطلب رو اینجا می آرم.)

آقای بان گفت که سازمان ملل محل مناسبی برای مذاکره درباره یک معامله تازه برای کاهش میزان تصاعد گازهای گلخانه ای است.

به گفته مت مکگرات، خبرنگار بی بی سی در نیویورک، این اظهار نظر آشکارا نشان می دهد که نشست 16 کشور در واشنگتن که آقای بوش میزبانی آن را به عهده خواهد داشت، چیزی بیش از یک نمایش جانبی برای آقای بان کی مون است.

آقای بان امیدوار است ملاقات سازمان ملل نقش نیروی محرکه برای مذاکرات گرمایش زمین که قرار است در دسامبر در بالی، اندونزی، برگزار شود را بازی کند.

آرنولد شوارتزنگر، فرماندار کالیفرنیا، که در این اجلاس شرکت دارد گفت که وقت آن است که نگاه ها از پیمان 1997 کیوتو گرفته شود. هدف آن پیمان کاهش تصاعد گازهای گلخانه ای بود.

وی گفت: پیامدهای تغییرات جوی در جهان چنان مشکل عاجلی است که دیگر مهم نیست چه کسی در گذشته مسئول آن بوده است - مهم این است که بدانیم چه کسی برای آینده پاسخگوست."

کالیفرنیا با وضع قانونی از صنایع فعال در این ایالت خواسته است تصاعد گازهای گلخانه ای را تا سال 2020 به میزان 25 درصد کم کنند.

آقای شوارتزنگر گفت: "ملل ثروتمند و ملل فقیر مسئولیت های مختلفی دارند، اما یک مسئولیت هست که همه دارند و آن عمل است - عمل، عمل، عمل."

آقای بوش قرار است روزهای پنجشنبه و جمعه میزبان نشست "متصاعدکننده های عمده" جهان باشد.

نتیجه گیری سریع :  اگه قدرتمندان چشمهاشونو باز کنند می بییند که هیچ احتیاجی به بمب اتم نیست و از طریق همین گازهای گلخانه ای هم میشه دنیا را نابود کرد به طوری که اثری از هیچی نمونه!

 برای محدود کردن خطرات ناشی از گازهای گلخانه ای در سال ۱۹۹۷ قراردادی توسط ۱۶۰ کشور امضاء شد. هدف از این قرارداد محدود کردن تولید گازهای گلخانه ای به میزان ۸ درصد تا سال ۲۰۱۲ است.

این قرارداد توسط برخی از کشورها، ازجمله آمریکا که ۳۶ درصد گازهای گلخانه ای را تولید می‌کند ، پذیرفته نشده است.

ایران نیز پس از مخالفت های زیاد در داخل  کشور، اخیرا به این پروتکل ملحق شده اما از جمله کشورهایی است که در حال حاضر تعهدی به این پروتکل ندارد.

در حالی که سرمایه گذاری کشورهای توسعه یافته در کشورهایی نظیر ایران می تواند در کاهش گازهای گلخانه ای در سطح جهان از یک سو و پاکیزه شدن صنایع در ایران از سوی دیگر منجر شود، ایران تا به امروز با وجود پیشنهادهایی که از سوی برخی کشورهای اروپایی دریافت کرده است، هنوز نتوانسته چنین سرمایه هایی را به کار گیرد.لینک

معصومه ابتکار، رئیس سابق سازمان محیط زیست ایران، در این باره می گوید: "در دولت قبلی روی این مسئله مواضع روشنی وجود داشت و همچنین ایران در مذاکرات کیوتو نقش موثر و حتی نقش راهبری داشت. ممکن است در مقطع کنونی که مسائل مختلفی پیش روی دولت و مسوولان است این مسئله، اولویت تلقی نشود."