چقدر خوبه که هر چند بار که گرسنه میشی٬ با ولع و لبخندی بر گوشه لب٬ شیر بخوری ! بدون اینکه بگی:
- بازم شیر؟!!!
- ما که تازه شیر خوردیم!!
- الان اصلا میل شیر ندارم!
- شیر هم شد غذای ایتالیائی؟!
- فقط همین شیر درست کردن رو بلدی؟!
- با چه سسی؟!
- شبیه شیر شدم از بس شیر خوردم!
- من اصلا گرسنه ام نیست! ( بدتر از کتک زدن برای یه مادر :)
- دیگه چی میتونی درست کنی؟!
- نمیشه زنگ بزنیم پیتزا بیارن؟
- خیلی وقته رستوران نرفتیم ها!
- باااااشه... میخورم ٬ دیگه چاره ای ندارم!
- اصلا اسم شیر رو نیار!
- اسم شیر میاد میخوام...
- تو این سابت ها بگرد ایده بگیر دیگه!!
...
چی درست کنیم ؟یه سوال اساسی تو زندگی بعضی از خانمهاست .
شام و ناهار امون نمی ده به آدم ! هنوز ظرفهای ظهر خشک نشده باید شام شب رو بار بذاری! و الامان از وقتی که بچه آدم ایرادی هم باشه که دیگه...
البته شاید همین وسواس برای درست کردن غذائی که باب میل بچه ها باشه باعث میشه که بچه ها فکر کنند مادرشون بهترین دستپخت رو داره و بعد از گذشت سالها هنوز مزه قرمه سبزیه ( لازانیایه!) مامانشون زیر دندونشونه
:*:*:*:*:*:*:*:*
وای مشکل همه مادر ها همین شام و ناهار هاست
حرف دل همه مادرها رو زدی محبوبه جان...
نوش جان آقا کوچولو اون شیرهایی که با ولع و لبخند و رضایت می خوره.
بچه ها پدر و مادر رو میبینن برای غذا خوردن و اگر اونها همه چی بخورن بچه هم میخوره.البته مطلق نیست این مساله.بچه های برادر شوهر من آدم رو دیوانه می کنند.هر کدوم یک ساز می زنند و از پدرشان یاد گرفتند.جاری من هر روز سه یا چهار مدل غذا باید درست کنه.
مرسی
بهشون میگن کودکان سخت غذا. آدرس زیر موضوع رو کمی تحلیل کرده. جالبه:
http://www.hawzah.net/hawzah/Magazines/MagArt.aspx?MagazineNumberID=3715&id=19848
مرسی
فاجعه است
چهار نفر آدم تو خونه هر کی یک جور غذا میخواد
عین رستوران های شیک ما اینجا منو غذا ارایه میدیم
بعد دقیقا همون جملات بالا رو دریافت میکنیم نمیشه بیرون غذا خورد؟ پیتزا سفارش بدیم و از این حرفا
دقیقا!برای همینه که من فعلا ازاینکه حداقل یکی شیرشو بی شکایت می خوره اینقدر مشعوفم
مادرشدن خیلی دل و جرات میخاد! من که ندارم! =))
چی؟ دل و جرات ؟
خیلی یاداشت خوشگلی بود
درد مشترکی را بیان کردی خواهر جان . ولی خوب بچه راست می گوید ها ... ما مادرها که اصولا کار خاصی نداریم می توانیم بگردیم توی وب ایده بگیریم بعـــــــــــــــــــــــله (به سبک فرشید منافی)