عابر پیاده

 

 دیروز توی اخبار شنیدم که راهنمائی و رانندگی اعلام کرده بیشترین آمار تلفات در تصادفات مربوط به عابرین پیاده است و باید شرائط امن تری برای پیاده ها فراهم کرد. 

باز هم همون مغوله تکراری و ندیده گرفته شده فرهنگ و آموزش به ذهنم رسید. 

اولین باری که اینجا رفتم برای تست رانندگی٬ که معمولا یک ساعت طول می کشه و از تمامی راهها و خیابونی که احتمال میدند شما اشتباه کنی می برندت ٬ توی خیابون ۱۷ که سرعت مجاز هم ۵۰ است٬ یدفه دوتا کفتر عاشق دست در دست هم وسط خیابون ظاهر شدند٬ من هم که میدونستم ترمز کردم تا ایشون سلانه سلانه از این طرف خیابون به وسط بلوار رسیدند و کلی هم ماشین پشت سر من ترمز کرده بودن٬ خلاصه راه افتادیم و بقیه تست. 

در آخر افسر محترم فرمودند : شما رد شدید!! اونجا تو خیابون ۱۷ برای پیاده ها صبر نکردی؟!!! گفتم : اگه منظورتون او تا بودند که من صبر کردم؟!! گفت: شما باید صبر می کردی تا اونا به اونطرف خیابون و به پیاده رو برسند!!! لبخند ملیحی زدم و گفتم: جدی نمی گید؟!!! گفت: چرا

کاملا هم جدی می گم. 

گفتم یعنی باید اینقدر صبر کرد تا عابر پیاده برسه خونشون؟!! گفت: یه همچین چیزی!!!  

بگذریم که دفه بعد که یه افسر دیگه بود و ازش پرسیدم گفت:با توجه به اینکه تو لاین سمت راست بودی٬ و خیابون هم ۲ تا لاین داره٬‌ کافیه اونا به وسط بلوار برسن و یه لاین از تو فاصله داشته باشن٬ فهمیدم که چه کلاهی سرم رفته! اما تقدمی که برای عابر پیاده قائل هستند این حق رو به پیاده ها می ده که با خیال راحت از خیابون عبور کنند.

یادمه باکو که بودیم یه بار برای یه خانواده که بی توجه به چراغ قرمز عابر٬ داشتند رد میشدند‌٬توقف کردیم٬ ماشین پلیس هم پشت سر ما بود! یه دفه داد و بیداد راه انداخت که بزن کنار!! بعد هم ما رو جریمه کرد که چرا راه رو بند آوردیم!! وقتی ازش پرسیدیم : پس باید میزدیم به عابر؟ 

گفت: ما که عابری ندیدیم!!!تازه اون دیگه به خودت مربوطه!!!!