یک کاشیکار شصت و دو ساله که به هنگام سکته قلبی به تحربه حالت نزدیک به مرگ نایل آمده است می گوید:
آنچه آموختم این بود که ما همه جزئی از یک کلّ واحد و عظیم جهانی هستیم .
اگر خیال می کنیم که می توانیم شخص دیگری یا موجود زنده دیگری را بدون اینکه به خود صدمه وارد آوریم٬ آزار دهیم کاملاْ در اشتباهیم.
به جنگل یا گل و یا پرنده نگاه می کنم و می گویم: این منم٬ این جزئی از من است.
ما به همه چیز متصلیم و اگر بکوشیم عشق و محبت خود را نثار آن وصلت کنیم آدمهای خوشبختی خواهیم بود.
مایکل تالبوت
ترجمه داریوش مهرجوئی
به عبارت دیگر ما همان کل هستیم. وحدت در عین کثرت و کثرت در عین وحدت!
سلام . این دقیقا یکی از رهنمودهای مهم یوگا است و من به آن معتقد هستم . ممنون از یادآوری
خواهش می کنم
چه دردسری؟:(
چرا؟
قبلا هم اسم جهان هلوگرافیک رو شنیده بودم. اما هنوز فرصت نشده بخونمش.
مرسی که این قسمت زیبا رو با ما قسمت کردی (-:
قابل شما رو نداره:)
وای چه تجربه خوبی! من خیی دوست دارم این حالت رو تجربه کنم
فکر می کنم بعدش زندگی زیباتر خواهد بود و راحتتر
راستی چرا قسمت کامنت پست بالا بسته اس؟؟
مرسی
ممنون