God

How wonderful that God maybe a Woman, I Said to myself , as the others continued to chant

  

 

If that’s true, then it was certainly God’s feminine face that taught us how to love

 

 

By the River Piedra I sat down and wept

Paulo Coelho

نظرات 4 + ارسال نظر
[ بدون نام ] سه‌شنبه 14 اردیبهشت‌ماه سال 1389 ساعت 06:43 ب.ظ http://acme.blogsky.com

چی شد؟

همکلاسی سه‌شنبه 14 اردیبهشت‌ماه سال 1389 ساعت 09:05 ب.ظ

ممنون بابت یادآوری!!

میگن خدا اول آدم رو آفرید بعد حوا رو. و وقتی اوج خلقت رو در حوا دید به خودش تبریک گفت - فتبارک الله احسن الخالقین-

ما آدمها بیشتر وقتا لامپ برق که روشن میشه یاد ادیسون می افتیم و به روحش سلام میفرستیم، حالا در این مقیاس چقدر و چطور باید شکر ایزد به جا آورد!!

یک دسته گل بنفشه چهارشنبه 15 اردیبهشت‌ماه سال 1389 ساعت 10:43 ب.ظ

کتاب زیبایی بود مثل همه کتابهای کوئیلو.
و البته زیباترین جمله رو انتخاب کردی شما بانوی خوش سلیقه.
واقعن که در بزرگی پروردگار ،انسان می ماند.

خیلی لطف داری:)

ندا دوشنبه 20 اردیبهشت‌ماه سال 1389 ساعت 11:10 ب.ظ

سلام نوشته های پارسالتو میخوندم
جشن گل باکو رو خوندم امروز هم تو تی وی نشونش داد:))

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد