نشسته بودم و فکر می کردم چقدر غم انگیز است که مردم طوری بار می آیند که به چیزی شگفت انگیر چون زندگی عادت می کنند.
یک روز ناگهان این واقعیت را که وجود داریم بدیهی فرض می کنیم و از آن به بعد٬ بله٬ از آن به بعد دیگر تا نزدیکی های وقتی که می خواهیم دوباره دنیا را ترک کنیم ٬ در این باره فکر نمی کنیم.
ترجمه عباس مخبر
اول شدم
سلام درسته ولی در صورتی که بخودمون بقبولونیم که شگفت انگیزه
نه اینکه پر از غصه و استرس و بعضی وقتها شادی
این که عادت میکنیم یه واقعیته که شاید برای خیلی موارد خوب باشه و مفید ولی برای زندگی نه.نباید عادت کرد.
سلام
ممنون بابت عکسهای قشنگت
با دیدن این عکسا حس کردم چقدر خودخواهانه ازت میخواستم مدام به ایمیلام جواب بدی و برا وبم نظر بدی
و شما چقدر دوستانه با مشکلاتی که داشتی محبتت رو ازم دریغ نکردی
به نظر من همیشه تا دم رفتن به بدیهی بودنش عادت نمیکنیم بعضی وقتا یه اتفاقایی میفته که آدم به یاد میاره که این زندگی چقدر شگفت انگیزه