می نوش که عمر جاودانی اینست خود حاصلت از دور جوانی اینست
هنگام گل و باده و یاران سرمست خوش باش دمی که زندگانی اینست
هشدار که سرمایه سودای جهان عمرست چنان کش گذرانی گذرد
********
از دی که گذشت هیچ ازو یاد مکن فردا که نیامده ست فریاد مکن
برنامده و گذشته بنیاد مکن حالی خوش باش و عمر بر باد مکن
اگر بیشتر خواستید اینجا هست
به به چه انتخابی
واقعا که باید حال کنی این چند روز زندگی رو
جالبه این دو بیت آخر رو چند وقت پیش یکی تو کامنتام برام گذاشته بود
چطوری خانومی ؟
روحش شاد! امیدوارم بخاطر می و باده اونجا اذیتش نکنند.
یا جناب حکیم خیلی دلش خوش بوده، یا ما دلمون خیلی ناخوشه! :))
سلام محبوب جان! کاش می شد واقعاْ به کار ببندیم این توصیه ها رو :)
ببینم چه موقع‌هایی آدما هوس می‌کنند برن سراغ خیام؟
D:
سلام
حالا که شما می‌تونی ببینی، شما را هم دعوت می‌کنم به وبلاگ جدیدم "وی‌لاگ" سر بزنید.
وی‌لاگ هر روز صبح با یک ویدئوی جالب در خدمت شما.
وی‌لاگ را به دوستان خود که *ف* نیستند و از سرعت بالا! برخوردارند معرفی کنید!
(چه تبلیغاتی کردم من!)