از صحیفه سجادیه

بار خدایا ! ای آنکه پاداش نمی خواهد و ای آنکه بر عطا و بخشش پشیمان نمی شود و ای آنکه جزای بنده خود را یکسان و برابر نمی دهد 

 نعمت و بخشش تو در آغاز است و عفو گذشتت احسان و نیکی کردن بدون علت و سبب است و عقوبت و کیفرت عدل و داد است .

اگر عطا و بخشش نموده ای عطایت را به منت نیامیخته ای و اگر منع کرده یا بازداشته ای از روی ستم نبوده

پاداش میدهی هر که تو را سپاس گزارد و حال آنکه سپاسگزاریرا تو به او الهام کرده ای

می پوشانی گناه هر گنه کاری که اگر می خواستی او را رسوا می کردی

وبا کسیکه معصیت و نافرمانی تورا کرده با حلم و بردباری رفتار نموده ای

و کسی را که به خود قصد ستم نموده مهلت داده ای

توئی که برای بندگانت دری به سوی عفوت گشوده ای و آنرا توبه و بازگشت نامیده ای و بر آن در از وحی و پیغام خود راهنمائی قرار داده ای تا از آن گمراه نشوند و تو خود فرموده ای : بسوی خدا توبه کنید توبه خالص و پاکیزه ( و نه از روی ترس از آتش که آن توبه نیست )

بار خدایا  تو از کارهای برگزیده و واجبات مخصوصه ماه رمضان را قرار داده ای  همان ماهی که آنرا از همه ماهها متمایز ساخته و برهمه زمانها برتری داده و بر همه وقتهای سال برگزیده ای بسبب قرآن و نوری که در آن فرو فرستادی و روزه را درآن واجب و بر پاشدن (برای عبادت ) را در آن ترغیب نمودی و شب قدر را که از هزار ماه بهتر است در آن بزرگ گردانیدی

 پس درود بر تو ماهی که از هر چیز سلامت و بی گزند است

درود بر تو ! چه بسیار بدی که بسسب تو از ما باز گردیده و چه بسیار خیر و نیکی که به وسیله تو بر ما روان گشته

 درود بر تو و بر شب قدر که از هزار ماه بهتر است.